Yavuz Karan ve Muammer Demeli…
İkisi de Trabzon’un yakından tanıdığı, kendi davalarının samimi savunucusu, mücadele ruhlu insanlardı. Aynı dönem biri CHP, biri MHP’nin il başkanıydı. İki ismin il başkanı olduğu dönemler benim de gazetecilikten büyük keyif aldığım, yerelde de gazeteciliğin belki de son demleriydi…
Yerel ve genel politik gelişmelerle ilgilenen bir gazeteci olarak iki isimle de haber yapmak çok keyifliydi. Şimdikiler gibi yapmaz, kaçmazlardı. Aradığımızda, soru sorduğumuzda da dobra dobra her sözü söylerler, bir kez bile ”sonra, konuşamam, aman genel merkeze danışayım, bir sorayım” demezlerdi. Hiç kaçak güreşmediler. Hep meydanda oldular. Çünkü yetiştikleri geçmiş ve karakterleri de bunu böyle gerektiriyordu.
Bu fotoğraf da “açılım” denen ihanet sürecinde Meclis’e sızmış BDP’li teröristlerin giremediği Karadeniz’e, ”akil” adı verilen haysiyet yoksunlarıyla girilmesi sırasında çekildi. Sözde akillerin toplantı yaptığı, şehrin merkezinin dışında sayılabilecek otelin dışında çekildi. İki il başkanı teşkilatını topladı ve oraya teröristleri sevindirmek isteyenleri protestoya gitti. Gittiler çünkü er meydanı onlar içindi. Türk askerini de fotoğraftaki gibi onların ve orada birbirine sadece millet sevdasıyla bağlı, ihaneti hazmedemeyenlerin karşısına diktiler. Mehmetçik’le karşı karşıya getirmeye çalıştılar. Ama o da tutmadı.
[…]
Üzerinden çok zaman geçmedi. Önce Yavuz Karan, dün de Muammer Demeli başkan Tanrı yolculuğuna çıktı.
Her ikisi için de sordular:
— Nasıl bilirdiniz?
Cevap verdik:
— Mert bilirdik; namuslu, şerefli, haysiyetli, duruş sahibi bilirdik. İyi bilirdik.
Ruhunuz şâd olsun.